"Piotruś zuch” to kontynuacja przygód Piotrusia Pierwszaka. Nasz bohater jest już w II klasie szkoły podstawowej. Jego największym marzeniem jest wstąpienie do szkolnej drużyny zuchów. Ale na wszystko trzeba sobie zasłużyć...
"Piotruś zuch” to kontynuacja przygód Piotrusia Pierwszaka. Nasz bohater jest już w II klasie szkoły podstawowej. Jego największym marzeniem jest wstąpienie do szkolnej drużyny zuchów. Ale na wszystko trzeba sobie zasłużyć...
Powieść rozgrywa się w przestrzeni historycznej w Moskwie lat trzydziestych XX wieku (czyli ZSRR) i przestrzeni fantastycznej - pałacu prokuratora Poncjusza Piłata. Autor porusza zagadnienia ze sfery filozofii, metafizyki, etyki, religii, historii, polityki, psychologii, estetyki. Dzieło jest satyrą na instytucje polityczne, niedorzeczności stalinowskiego systemu ateistycznego i biurokratycznego oraz tryb życia obywateli Związku Radzieckiego. W postaci tytułowego Mistrza można odnaleźć cechy Bułhakowa É niedoceniony literat i mistyk, bliski choroby psychicznej. Powieść oparta jest na znanej zasadzie konstrukcyjnej É "powieść w powieści", dzieje głównych bohaterów przeplatane są powieścią Mistrza É ewangelią według Bułhakowa. Celowo zastosowano zabieg deformacji świata przedstawionego. Mistrz i Małgorzata to powieść realistyczna z wątkiem miłosnym, w którą wkomponowane są motywy baśniowe i motyw kryminalny. Część o Chrystusie to powieść psychologiczna. Niektórzy krytycy zaliczają powieść do gatunku science fiction.
"Mistrz i Małgorzata“, to fascynujący i ponadczasowy obraz walki dobra i zła. Woland, Behemot, Małgorzata są bohaterami wielobarwnymi, z którymi można się utożsamiać. Powieść bawi, wzrusza, zaskakuje i skłania do refleksji filozoficznych. Bułhakow doskonale splótł historię miłości pisarza, zwanego Mistrzem, i Małgorzaty Nikołajewny z ponurymi i zarazem groteskowymi realiami Rosji z lat trzydziestych XX wieku. Wątek z historią Poncjusza Piłata skazującego na śmierć wędrownego filozofa Jeszuę Ha-Nocri stanowi jednocześnie powieść w powieści. Konwencja, zawierająca elementy absurdu, fantastyczną sferę działań Wolanda była konieczna, aby książka przeszła przez cenzurę panującą w sowieckiej Rosji. Tylko tak Bułhakow mógł ukazać niedorzeczności kraju, w którym tworzył.
